یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم
خود را چو فرو ریزم، با خاک درآمیزم
وگرنه من همان خاکم که هستم
یک روز ارس گردماطراف تو را گردماز خاک برآرم تو...
این شعر منو به آسمون می بره